In september 2022 werden meer dan 33 miljoen mensen getroffen door overstromingen in Pakistan. Meer dan 1.700 mensen overleden, waaronder meer dan 400 kinderen. Mehboob, een 22-jarige Right To Play-coach, woont in een dorp in Kashmore, in de provincie Sindh, en hielp met psychosociale noodhulp. Hij blikt terug op zijn ervaringen als vrijwilliger en zijn rol om een glimlach terug te toveren op de gezichten van kinderen die getroffen waren door de overstromingen. Zijn verslag is vertaald uit het Sindhi.

"Toen het in september 2022 voor het eerst begon te regenen, wisten we niet dat het een ravage zou aanrichten in ons dorp. Elk huis, ook het mijne, begon te overstromen met water, dus iedereen ging tijdelijk schuilen in de enige overheidsschool in ons dorp. Er was niet genoeg ruimte voor iedereen, dus er ontstonden voedseltekorten, onhygiënische praktijken en we beseften ons dat we al onze spullen waren kwijtgeraakt. Een paar kinderen overleden zelfs door water overgebrachte ziekten, en anderen hadden een ernstig trauma opgelopen.

Mensen riepen om hulp, omdat ons volledige bezit onder water stond, ik zag bange kindergezichten vol verdriet om het kleinste speeltje dat ze kwijtraakten. Omdat ik hun lotgenoot was, kende ik hun pijn en moest ik helpen.

Ik was al vrijwilliger bij Right To Play als coach en het belangrijkste wat ik van die ervaring had geleerd was om samen te werken in moeilijke tijden. Ik praatte met mensen over wat hun kinderen op dat moment het hardst nodig hadden. De meesten zeiden dat het veilig onderdak en eten was, maar sommigen zeiden dat ze hun stress kwijt moesten, maar niet wisten hoe. Dus hielp ik met de hulpverlening en begon ik spellen te organiseren in kleine groepen.

Toen ik de eerste glimlachjes begon te zien, begonnen meer kinderen en ouders mee te doen met de spellen. Met de kennis die ik heb opgedaan bij Right To Play, heb ik gekozen voor spellen als 'Hope Is in the Air' en 'I Like My Neighbour'. Dit zijn spellen die kinderen psychosociale steun bieden.

In korte tijd merkte ik hoe deze sessies hen hielpen om licht te zien in de wanhoop. Door de kracht van spelen konden ze niet alleen de negatieve emoties loslaten, maar werd ook de saamhorigheid aangewakkerd en kregen mensen weer hoop. Ouders begonnen gesprekken over hoe ze een nieuw leven konden creëren hierna en hoe ze een betere band met hun kinderen konden opbouwen. Omdat we weer vrolijke kinderstemmetjes in het dorp hoorden, voelde de situatie bijna weer normaal.

Psychosociale spelend-leren activiteiten verminderen de angst onder de kinderen en zorgen ervoor dat ze zich weerbaarder voelden. Ze begrepen dat in onzekere tijden iedereen moet samenwerken. Hun leefgemeenschap, vooral de ouders, realiseerden zich hoe belangrijk spelen is voor het welzijn van een kind. Zelfs toen de situatie weer normaal was, vroegen ze de andere Right To Play coaches en mij om door te gaan met speelsessies.

Kinderen die eerst verlegen waren, begonnen door de spellen te praten met hun ouders en leeftijdsgenootjes. Spelen maakte hen fysiek en mentaal weerbaarder en hielp hen om uitdagingen aan te gaan.

Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik mensen heb zien samenwerken tijdens een ramp en dat kinderogen fonkelden, dankzij de kracht van spelen. Dit is de boodschap die ik aan de wereld wil meegeven: Vraag om support als je obstakels tegenkomt in je leven. Kijk wat jouw eigen mogelijkheden en die van anderen zijn, breng je vaardigheden in de praktijk en wees de kapitein van je eigen schip."